نتیجه سوء تدبیرها؛ مادرِ کوچکترین شهید کشور در آسایشگاه کهریزک
تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۴۴۹۵۶
خبرگزاری فارس البرز-مریم آقانوری؛همیشه میدیدمش. در بیشتر مراسمهای رسمی شهر حضور داشت. به سختی راه میرفت اما همیشه یک قاب عکس، محکم چسبانده بود به طاق سینهاش. پسربچه ای با موهای پرپشتِ مشکی که سایبان چشمهایش شده و با اعتماد به نفس عجیبی دستش را روی ماشه یک اسلحه دو برابر خودش گذاشته، در دل قاب عکس جا خوش کرده بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
آخرِمراسم بود. آن جلو ایستاده بودم تا خوش و بشهای مسؤولان تمام شود و بتوانم با میهمان ویژه مراسم مصاحبه بگیرم. با او که هنوز تنها با قاب عکس عزیزکردهاش روی ردیف اول صندلیهای مهمانان مراسم نشسته بود تا بچههای بنیاد برسند و راهی خانهاش کنند، چشم در چشم شدم و سلام دادم. با همان خونگرمی خاص جنوبیها سلام را علیک میدهد و احوالپرسی جانانهای هم تنگش میزند؛ آنقدر که ناخودآگاه به سمت مغناطیس مادرانهاش جذب میشوی تا دستش را بفشاری و جواب محبتش را بدهی. اما اینبار نمیخواستم فرصت مصاحبه از دستم در برود. میخواستم احوالپرسی را از دور جمع و جور کنم که با سر اشاره داد، بیا !
بهنام محمدی کوچکترین شهید هشت سال دفاع مقدس
جلو رفتم. در حین احوالپرسی دستم را لنگر کرد و از صندلی کنده شد. بچههای بنیاد شهید رسیدند و خواستند خودشان همراهیاش کنند، اما همچنان دستم را محکم گرفته بود و با خودش میبرد. قاب عکس را هم با دست دیگر دوخته بود به تنش و حاضر نمیشد حتی زحمت بردنش را با کسی شریک شود. همه ذوقش را چاشنی لهجه شیرین جنوبیاش کرد و گفت:
- می دونی رهبرم تأیید کرده بچم کوچیکترین شهیده؟!
بدون آنکه منتظر جوابم بماند دوباره گفت: ها! رهبر تایید کِرد بهنامِ من از همه کوچیکتره.
شهید بهنام محمدی
مانده بودم در جواب چه بگویم؟! بچههای بنیاد شهید به دادم رسیدند و مادر را با همان عکسِ پاره تنش از من جدا کردند. پیگیر صِحت گفتههایش هم نشدم. آخر همه «بهنام محمدی» را میشناسند؛ شهید دانشآموز؛ بچهای ۱۲-۱۳ ساله که از ۳۱ شهریور تا ۲۸ مهر ۵۹، زمان شهادتش، همان وقتی که خرمشهر با دستان خالی جوانانش، در مقابل دشمن مقاومت کرد و خونینشهر شد، همدوش «محمد جهان آرا» و همرزمانش مردانه جنگید. همان پسرک ریزنقشِ استخوانی که بارها تنهایی برای شناسایی مواضع دشمن رفت و از دستشان فرار کرد. همه میشناسند عکس خاصش با همان اسلحه چند برابر خودش را. روی در و دیوار شهر هست. مادرش را هم همینطور. اصلا بارها مسؤولان حضور خانواده این شهید در استان البرز و فردیس را مغتنم دانستهاند.
مادر است دیگر
یکی دوسالی از این ماجرا میگذرد. چندروز پیش یکی از همکارانِ عکاس در روز سالمند برای بازدید از آسایشگاه کهریزک میرود و با یکی از مددجویان خانم مواجه میشود که بسیار گرم احوالپرسی میکند؛ به گفته پرسنل آسایشگاه او مادر شهید بهنام محمدی راد است که کمی آلزایمر دارد و گاهی هوای خانه خواهر به سرش میزند.
تنهایی و داغ جگرگوشه با او چه کرده که سر به فراموشی دنیا گذاشته؟ به قول خودش که در یکی از مصاحبههایش گفته؛ «من یک مادرم دلم می سوزد. برای مادر داغ فرزند تازه است حتی اگر صد سال هم بگذرد باز هم داغش تازه است. در راه خدا دادمش.افتخار هم میکنم اما مادرم دیگر.»
حق به گردنهای انقلاب
مغزم سوت میکشد. مثل اسفند روی آتش میشوم. میدانم شرایط نگهداری بیمار آلزایمری سخت است. اما مگر میشود مادر شهید در آسایشگاه سالمندان باشد؟! آن همآسایشگاه کهریزک؟! مگر نگفتیم یک ملت فرزندِ مادر شهید است و تنها نیست؟! مگر تاکید رهبری این نبود که خانوادهها، پدران و مادران شهدا، همه بر گردن انقلاب حق دارند؟ جواب حقشان این است؟ اینطور بیکس و تنها در آسایشگاه؟! اصلا مگر مادر شهید حقوق ندارد که حقوقش صرف گرفتن یک پرستار در خانه باشد و حداقل شان و جایگاه مادر شهید حفظ شود؟ ....به گفته یکی از فرزندان شهدا، پدرو مادر شهدا حق پرستاری دارند و درصورت نیاز برای آنها پرستار هم به کار گرفته میشود. هزاران فکر میکنم و راه به جایی نمیبرم. به خودم بدو بیراه میگویم که چرا تا حالا سراغی از این مادر نگرفتم.
پیگیر ماجرا می شوم؛ تقریبا یک هفته هر روز با رئیس بنیاد شهید فردیس تماس میگیرم اما موفق نمیشوم. باید شرایط خانواده شهید و مادر شهید را بدانم. آخر چرا آسایشگاه ؟!
چرا آسایشگاه سالمندان ؟!
در نهایت با آقای رمضانی مدیر روابط عمومی اداره کل بنیاد شهید و امور ایثارگران البرز در مورد وضعیت مادر شهید بهنام محمدی همصحبت میشوم. میگوید:
- دو بچه این مادر خارج از کشور هستند. ظاهرا فامیلی هم ندارد جز یک خواهر یا همسایه که قبلا به او سر میزده و گاهی کنارش میمانده. با آلزایمر مادر و اینکه گاهی خواهرش را هم فراموش میکرده و شاکی از حضورش میشده، امکان حضور او هم نیست.
از سال گذشته درگیر بیماری آلزایمر مادر شهید بزرگوار هستیم. مادر را مدتی در بیمارستان امام خمینی کرج بستری کردیم. اما خودش قبول ندارد که بیمار است. آنجا نماند و مدام بهانه خانهاش را میگرفت. مجبور شدیم دوباره او را به خانه بردیم. مددکاران در هفته چند روز به مادر سر میزدند و خانه را تمیز میکردند و کارهایش را انجام میدادند. اما مادر با توجه به آلزایمر و نداشتن کنترل مزاج، اوضاع خوبی برای تنها ماندن نداشت. کسی را بالای سرش گذاشتیم اما بازهم شاکی بود که این کیه و چرا اینجاست؟ به یک آسایشگاه بردیم باز هم نماند و دوباره به خانه برگرداندیم.
امام جمعه یکی از شهرهای خوزستان گفت که بفرستید اینجا ما از ایشان نگهداری میکنیم. اما بعد از یک هفته راهیاش کردند. گفتند شرایطش طوری نیست که بتواند تنهایی زندگی کند. آخر مادر گفت که اگر یک جای خوب برایم پیدا کنید، می روم. جاهای مختلف بردیم اما نماند. در نهایت کهریزک بردیم که فعلا آنجا با شرایط موجود کنار آمده، راضی و راحت است.
این مادر هزینه پرستاری هم دارد و میشود برایش پرستار گرفت. اما کسی را کنارش نمیپذیرد.ضمن اینکه نمی دانیم پرستار در خانه چه رفتاری با او دارد یا مراقبتش چگونه است؟!
اما در کهریزک خیلی هوایش را دارند. مددکاران ما هفته ای یکبار آنجا سرمیزنند. حداقل خیالمان راحت است که تنها نیست و مراقبش هستند همه هم دوستش دارند و میدانند مادر شهید بهنام محمدی است و بیشتر هوایش را دارند!
راهکاری برای مراقبت از والدینِ سالمندِ شهدا
رمضانی میگوید: اغلب پدر و مادران شهدا سنشان بالا رفته و گاهی شرایط خاصی دارند که خانوادهها و بچهها امکان نگهداری آنها را ندارند. برای نگهداری جانبازان و والدین سالمند شهدا که امکان نگهداری آنها در خانه نیست، در حال ساخت یک مرکز توانبخشی در سه راه عظیمه هستیم اما در شرایط کمبود بودجه، تکمیل آن سالها طول میکشد.
بنابراین تا آماده شدن مرکز توانبخشی بنیاد شهید، یک طرح جایگزین را پیگیری می کنیم. در کهریزک سووییت هایی دو طبقه و شبیه خانه وجود دارد. در حال رایزنی هستیم که از طریق توافق با این مرکز و انعقاد قرارداد، بخشی از آن را به والدین شهدا اختصاص دهیم تا با حفظ جایگاهشان در این مراکز و تحت مراقبتهای توانبخشی ویژه نگهداری شوند.
سوء تدبیرِ انکار ناپذیر بنیاد شهید
صحبتهای رمضانی را میشنوم. با شرایط بیماران آلزایمری آشنا هستم. میدانم گاهی واقعا نگهداری از آنها در خانه ناممکن میشود. اما نکته اینجاست؛ اگر حتی والدین شهدای پیش از جنگ و پیش از انقلاب را در نظر نگیریم، از شروع جنگ در سال ۵۹ و تا کنون حدود ۴۳ سال میگذرد. اگر والدین شهدا را با کمترین سن برای داشتنِ فرزندِ حاضر در جنگ، به طور میانگین ۳۵ ساله هم تصور کنیم، تا کنون ۷۸ ساله شده و در سنین سالمندی هستند. این واقعیتی انکارناپذیر است.
اما اینکه بنیاد شهید و امور ایثارگران برای شرایط خاصِ مهمترین افراد زیرمجموعه اش، همانها که بخاطر وجود و حفظ حقوقشان بنیاد شهید تشکیل شده، برنامهریزی مناسبی نداشته است، نشانه سوء تدبیر نیست؟
برگزاری مراسم های یادواره شهدا، جشنها و گرامیداشت، بازدید از خانوادهها و رسیدگی به مشکلاتشان، تامین شغل اعضای خانواده، خدمات دارو و درمان، وفات و غیره، تامین معیشت، توانبخشی و هزاران خدمات دیگر همه توسط بنیاد شهید انجام می شود؛ منکر زحماتشان نیستیم. اما چرا برای والدین سالمند شهدا با شرایط خاص، از قبل پیشبینی و برنامهریزی مناسبی صورت نگرفته تا مجبور نشویم حالا مادر شهیدی را در آسایشگاه ببینیم؟! البته طبق گفته یک منبع آگاه مادر شهید بهنام صفارنیا هم در آسایشگاه کهریزک است.
به نظر میرسد استاندار البرز و مدیران مربوطه در البرز باید حمایت کنند تا هرچه زودتر مرکز توانبخشی بنیاد شهید استان تکمیل شود یا حداقل طرح جایگزین به نتیجه برسد.
آلزایمر از نوع فراموشی غیرت
نمیدانم نقیصه عدم پیشبینی شرایط ویژه برای بیماران خاص، مربوط به بنیاد شهید کشور است یا فقط بنیاد شهید البرز؟! اما میدانم حتی اگر روزی ما همه روزهای دفاع، همه خونهای پاک و همه شهدا را فراموش کنیم و آلزایمر از نوع فراموشی شهید و فراموشی غیرت بگیریم، داغ یک شهید در قلب مادرش همیشگی است. برای داغش میخواهد که دنیا نباشد؛ اصلا همه چیز را همه کس را، دنیا را فراموش میکند.
گاهی شاید آسایشگاه سالمندان تنها راه چاره باشد. اما هر چه هست جای مادر شهید در آسایشگاه نیست. آنهم مادر شهیدی به نام «شهید بهنام محمدی».
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: شهید بهنام محمدی خانواده شهدا شهید فهمیده محمد جهان آرا شهید بهنام محمدی آسایشگاه کهریزک بنیاد شهید قاب عکس بچه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۴۴۹۵۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خانوادههای شهدا سنگربان انقلاب هستند
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما؛ مرکز قم، رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در دیدار با مدیر کل و اعضای شورای معاونان بنیاد شهید امور ایثارگران قم با بیان اینکه خانواده معظم شهدا در ادامه راه شهدا سنگربان انقلاب اسلامی هستند، صیانت از این عزیزان صیانت از خون شهداست گفت: دشمن برای همه آحاد جامعه در بعد فرهنگی به ویژه برای نسل ایثارگر برنامه دارد، وقتی دشمن نتوانست رزمندگان را از حضور در جبهههای حق باز دارد، امروز به دنبال این است تا نسل ایثارگر را از مسیر شهدا دور سازد.
وی افزود: در فضای غبار آلود امواج هجمههای دشمن باید از این الگوهای عزت و پایداری مراقبت کرد، خانوادههای معظم شهدا مایه عزت جامعه اسلامی هستند، کلام این عزیزان نافذ و اثرگذار است.
آیت الله حسینی بوشهری با بیان اینکه جنگ امروز هویت ملی، مذهبی و فکرها را نشانه گرفته است گفت: باید هیاتی باشد تا آگاه سازی و اطلاع رسانی را در جبهه فرهنگی در بین نسل امروز پیگیری نماید و توطئههای دشمنان را نمایان سازد.
وی افزود: از دیگر اقدامات بنیاد تکریم و احترام به خانواده معظم شهدا در کنار خدمت رسانی است. با توجه به اینکه این خانوادهها از عزت نفس بالا و مناعت طبع برخوردارند از طریق دیدار با این عزیزان و ارتباطات غیر رسمی مسائل بازماندگان شهدا مورد پیگیری قرار گیرد.
مدیر کل بنیاد شهید امور ایثارگران استان قم نیز در این دیدار گفت: بنیاد شهید دو رسالت مهم خدمت رسانی همراه با تکریم و ترویج فرهنگ ایثار و شهادت را عهدهدار است، دیدار از خانواده معظم شهدا، ملاقات با این عزیزان با حضور مدیرکل معاونان و مدیران بنیاد، اجرای برنامههای اردویی و ورزشی که سال گذشته ۶ هزار اعزام بوده، برگزاری ۱۱۰۰ یادواره شهدا تنها در مدارس استان، پیگیری حل مشکلات مسکن ایثارگران تا شهریور ماه، احراز جانبازی بیش از ۱۰۰۰ نفر از ایثارگران، به روز رسانی کمیسیون پزشکی، بخشی از خدمات بنیاد به این عزیزان بوده است.
حسن هنرمند افزود این عزیزان با قطع تعلقات از دنیا راه شهادت را برگزیدند و اگرچه امروز به ظاهر در بین ما نیستند، اما زنده جاویدان هستند.
وی تاکید کرد: هرگونه خدمتی به بازماندگان شهدا با مقام صبر، ایثار و پایداری این عزیزان قابل مقایسه نیست.